Ο Θωμάς πίστεψε αφού είδε με τα μάτια του. Γιατί δεν εγκρίνεται από τον Θεό;

Τώρα οι καταστροφές γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες ανά την υφήλιο και οι προφητείες της επιστροφής του Κυρίου Ιησού Χριστού έχουν εκπληρωθεί. Ορισμένοι άνθρωποι έχουν ήδη γίνει μάρτυρες της επιστροφής του Κυρίου σε διάφορες μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες, όπως FB και IG. Ωστόσο, με το θέμα του καλωσορίσματος του Κυρίου, μερικοί αδελφοί και αδελφές πιστεύουν ότι: ο Κύριος θα έρθει με τα σύννεφα, αν δεν μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας τον Κύριο Ιησού να κατέρχεται με τα σύννεφα, τότε δεν μπορούμε να το πιστέψουμε… Μία τέτοια άποψη ταιριάζει με το θέλημα του Θεού; Ας αναζητήσουμε αυτό το ζήτημα μέσω της εμφάνισης του Κυρίου Ιησού στον Θωμά μετά την ανάστασή Του.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός αναστήθηκε και εμφανίστηκε τρεις ημέρες μετά τη σταύρωσή Του. Εκείνοι που ακολούθησαν τον Κύριο ήταν πολύ έκπληκτοι και ενθουσιασμένοι αφού άκουσαν τα νέα της αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ωστόσο, η στάση του Θωμά απέναντι στην ανάσταση και την εμφάνιση του Κυρίου ήταν γεμάτη αμφιβολίες και εικασίες και είπε κάποτε: «Εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει» (Κατά Ιωάννην 20:25). Λόγω της έλλειψης πίστης του, ο Κύριος τον απαγόρευσε αφού εμφανίστηκε: «Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν» (Κατά Ιωάννην 20:29). Γιατί ο Κύριος Ιησούς δεν εγκρίνει την πίστη του Θωμά;

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πριν καρφωθεί στον σταυρό ο Κύριος Ιησούς, ο Θωμάς πάντοτε αμφέβαλε πως Αυτός είναι ο Χριστός και δεν μπορούσε να το πιστέψει. Η πίστη του στον Θεό είχε οικοδομηθεί μόνο πάνω σ’ αυτά που μπορούσε να δει με τα ίδια του τα μάτια, πάνω σ’ αυτά που μπορούσε να αγγίξει με τα ίδια του τα χέρια. Ο Κύριος Ιησούς κατανοούσε καλά την πίστη αυτού του είδους ανθρώπων. Πίστευαν μόνο στον επουράνιο Θεό, ενώ δεν πίστευαν καθόλου και δε δέχονταν τον Απεσταλμένο του Θεού ή τον ενσαρκωμένο Χριστό. Για να τον κάνει να ομολογήσει και να πιστέψει στην ύπαρξη του Κυρίου Ιησού, όπως και να πιστέψει πως Αυτός ήταν πραγματικά ο Θεός ενσαρκωμένος, επέτρεψε στον Θωμά να απλώσει το χέρι του και να αγγίξει το πλευρό Του. Οι αμφιβολίες του Θωμά είχαν καμιά διαφορά πριν και μετά την ανάσταση του Κυρίου Ιησού; Πάντοτε αμφέβαλλε και με εξαίρεση το πνευματικό σώμα του Κυρίου Ιησού που του εμφανίστηκε προσωπικά, επιτρέποντας στον Θωμά να αγγίξει τα σημάδια από τα καρφιά στο σώμα Του, κανείς δεν μπορούσε να εξαλείψει τις αμφιβολίες του και κανείς δεν μπορούσε να τον κάνει να τις αποχωριστεί. Έτσι, από τη στιγμή που ο Κύριος Ιησούς τού επέτρεψε να αγγίξει το πλευρό Του και να αισθανθεί πραγματικά την ύπαρξη των σημαδιών από τα καρφιά, οι αμφιβολίες του Θωμά εξαφανίστηκαν, κατάλαβε πραγματικά πως ο Κύριος Ιησούς είχε αναστηθεί, και ομολόγησε και πίστεψε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο πραγματικός Χριστός και ο Θεός ενσαρκωμένος. Παρόλο που την ώρα εκείνη ο Θωμάς δεν αμφέβαλλε πια, είχε χάσει για πάντα την ευκαιρία να συναντηθεί με τον Χριστό. Είχε χάσει για πάντα την ευκαιρία να είναι μαζί Του, να Τον ακολουθεί, να Τον γνωρίσει. Είχε χάσει την ευκαιρία να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Χριστό. Η εμφάνιση και ο λόγος του Κυρίου Ιησού παρείχαν ένα συμπέρασμα και μια ετυμηγορία για την πίστη εκείνων που ήταν γεμάτοι αμφιβολίες. Χρησιμοποίησε τον πραγματικό Του λόγο και τις ενέργειές Του για να πει στους αμφισβητίες, να πει σε εκείνους που πίστευαν μόνο στον Θεό στον ουρανό, αλλά όχι στον Χριστό, το εξής: ο Θεός δεν επιδοκίμαζε την πίστη τους, ούτε επιδοκίμαζε τον τρόπο που Τον ακολουθούσαν, που ήταν γεμάτος αμφιβολίες. Η μέρα που πίστεψαν πλήρως στον Θεό και στον Χριστό, μπορούσε να είναι μόνο η μέρα που ο Θεός ολοκλήρωσε το μέγα Του έργο. Φυσικά, η μέρα εκείνη ήταν επίσης η μέρα που οι αμφιβολίες τους έλαβαν ετυμηγορία. Η στάση τους προς τον Χριστό καθόρισε τη μοίρα τους, οι επίμονες αμφιβολίες τους σήμαιναν πως η πίστη τους δεν τους απέφερε κανένα αποτέλεσμα, ενώ η σκληρότητά τους σήμαινε πως οι ελπίδες τους ήταν μάταιες. Επειδή η πίστη τους στον επουράνιο Θεό τρεφόταν με ψευδαισθήσεις και οι αμφιβολίες τους προς τον Χριστό ήταν στην πραγματικότητα η αληθινή τους στάση προς τον Θεό, παρόλο που άγγιξαν τα σημάδια από τα καρφιά στο σώμα του Κυρίου Ιησού, η πίστη τους παρέμενε ανώφελη και το αποτέλεσμά τους θα μπορούσε να περιγραφεί μόνο ως μια τρύπα στο νερό —ήταν όλο μάταιο. […] Ο Κύριος Ιησούς ήθελε επίσης να χρησιμοποιήσει την περίπτωση του Θωμά ως προειδοποίηση για τους ανθρώπους στο μέλλον: Παρόλο που πιστεύεις στον Κύριο Ιησού, δεν μπορείς μήτε να Τον δεις, μήτε να Τον αγγίξεις, ωστόσο, μπορείς να ευλογηθείς από την αληθινή σου πίστη, όπως και μπορείς να δεις τον Κύριο Ιησού μέσω της αληθινής σου πίστης· αυτό το είδος ανθρώπου είναι ευλογημένο» (Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ').

Από τα λόγια του Θεού, οι αμφιβολίες του Θωμά δεν ήταν μόνο επειδή δεν πίστευε ότι ο Κύριος Ιησούς είχε αναστηθεί, αλλά επίσης ότι ήταν αμφίβολος και αβέβαιος για τον Κύριο ενώ Τον ακολουθούσε, και δεν θεώρησε τον Κύριο Ιησού ως Θεό. Ο Κύριος Ιησούς ήταν αηδιασμένος με μια τέτοια στάση, τέτοιοι άνθρωποι θα έπρεπε να εξαλειφθούν ακόμα κι αν πίστευαν μέχρι το τέλος, επειδή οι καρδιές τους είναι πάρα πολύ δόλιες και πάντα διακρίνουν την αυθεντικότητα των πραγμάτων μέσω της όρασης. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον εαυτό τους πάρα πολύ. Αν και πιστεύουν στον Θεό, πάντοτε κρατούν την άποψη ότι «Αυτό που ακούτε μπορεί να είναι ψευδές, αυτό που βλέπετε είναι αληθινό». Ό, τι και αν κάνου, πιστεύου μόνο αφού το δουν με τα μάτια τους. Ο Θεός δεν αναγνωρίζει ότι ένα τέτοιο άτομο είναι άτομο που ακολουθεί τον Θεό, οπότε το αποτέλεσμα της πίστης με αυτόν τον τρόπο μπορεί μόνο να εγκαταλειφθεί από τον Θεό.

Φίλοι και φίλές, τι προειδοποίηση μας φέρνει η αποτυχία του Θωμά όταν πρόκειται να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου; Παρακαλούμε μείνετε συντονισμένοι για τη δημοσίευσή μας αύριο.

Μάθετε περισσότερα:«Η γνώση του Θεού είναι το μονοπάτι για φόβο Θεού και αποφυγή του κακού»